26 yaşındaki Kemal Avcı, 29 Ağustos 2013’te mide kanseri nedeniyle mahkeme kararıyla tahliye edildi. Ama bu karar o kadar kolay çıkmadı. İstanbul İkitelli’deki evinde annesi Yeter Avcı ile birlikte yaşadıklarını anlattı.

“İçeride kalsaydı, kaybetmiştik”

Söz önce anne Yeter Avcı’nındı. Bir tutuklu annesi olarak yaşadıklarını, oğlunun ülserinin cezaevine girmesinden sonra nasıl kötüye gittiğini anlattı. “Cezaevinde zamanında doktora götürmediler” dedi. Oğlu Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde kanser tedavisi görmeye başlarken, anne Yeter Avcı da avukatlarla, oğlunun tahliyesi için mücadele vermeye başladı. Meclis’e kadar gitti. Yoğun kamuoyu baskısı amacına ulaştı ve tahliye kararı çıktı. Yeter Avcı “Hiç beklemediğimiz bir sonuç elde ettik. İçeride kalsaydı biz çoktan Kemal’i kaybetmiş olacaktık” dedi.

Kanser teşhisi cezaevindeyken kondu

Sonra sözü oğlu Kemal Avcı aldı, “2012 Aralık’ta tutuklandım, kanserle ilgili bir sorunum yoktu. Tutuklanmadan birkaç gün önce Cerrahpaşa’da endoskopi yaptırmıştım. Yine midemde ülser olduğunu, dikkat etmem gerektiğini ve ilaç kullanmam gerektiğini söylediler. Kanserle ilgili hiç bir şey yoktu” diye başladı hikayesini anlatmaya. Kemal Avcı bu teşhisten 20 gün sonra tutuklandı, Tekirdağ F Tipi hapishanesine götürüldü. Burada hastalığı ilerledi: “Midemle ilgili endoskopi yaptıracaktım ama böbrek sorunum çıktığı için 2 ay erteledim. Önce böbrek rahatsızlığını atlatıp 2 ay sonra yeniden endoskopi yaptırdım. O zaman doktor ‘sen bu mideyle nasıl yaşıyorsun?’ dedi. Bir buçuk ay sonra 12 Mayıs 2013’te tahlilller çıktı. Kansere yakalandığımı, hem de 2’nci evrede olduğumu söylediler.”

Avcı, cezaevinde tedavisinin 4 ay geciktirildiğini, ameliyatının 3 kere ertelendiğini söyledi. Ona göre kanserin bu kadar ilerlemesine cezaevindeki koşullar sebep oldu. Zor günlerden sonra şimdi tedavisine devam ediyor, eski sağlıklı günlerine kavuşmak istiyor.

Kaynak: AlJazeeraTürk, 30 Ocak 2014